Doğa kavramı toplumsal değer ve ahlak sistemleri yaratır. "Doğa"nın gelişiminde yer alan görünüşte çelişkili unsurlar nedeniyle, bu sistemler de çelişkili görünebilir; ancak hepsi aynı sonuca ulaşır: evcilleştirilmemiz. Bize "medeni davranmamızı" söyleyenler de "doğal davranmamızı" söyleyenler de aslında aynı şeyi söylüyor: "Arzularınıza göre değil, dış değerlere göre yaşayın." Doğallık ahlakı diğer ahlaklardan daha az kötü olmamıştır. İnsanlar "doğal olmayan eylemlerde" bulundukları için hapsedilmiş, işkence görmüş ve hatta öldürülmüştür — ve hala da öyledir. "Doğa" da çirkin ve talepkâr bir tanrıdır.
Sadece kazanabileceğimiz bir şey gibi hissettiğimiz sürece direnişi seçmemiz, evcilleşmemizin doğasına işaret ediyor.